السلام علیک یا اباعبدالله
6دی88 وقتی در روز عاشورا همچین اتفاقاتی افتاد دیگر صبر غیرقابل ممکن بود، فردای آن روز(7دی) وقتی رفتم دانشگاه همه بچه ها ناراحت بودند و بفکر محکوم کردن این قضیه بودیم که بنا به تجمعی بعد از نماز ظهر و عصر در روز 8دی جلوی مسجد شد، یک روز هم بیشتر فرصت نداشتیم تا دیروقت داشتیم کار میکردیم، فراخوان دانشجوها و پلاکارد و ........، قبل از نماز ظهر و عصر تجمع سبزکها استارت خورد و از سمت دانشکده شیمی راه افتادند بسمت سردرب ولی با مخلوط شدن ما در تظاهراتشان نتونستند کنترل کنند و ...... اذان شد ماها همگی رفتیم نماز، دل تو دل نبود که بعد از نماز چه خبر میشه، آخه بچه ها خیلی از وقایع روز عاشورا ناراحت بودند، نماز تمام شد حاج آقا حمیدی اظهار تاسف نسبت به وقایع روز عاشورا کرد و سیل عظیمی از جمعیت در جلوی مسجد با سربندهای قرمز و سبز لیبک یا خامنه ای حاضر شدند و با شعارهای ذیل بچه ها استارت زدند:
-رهبر اگر فرمان دهد جان را نثارش میکنم
-خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست
-لعن علی عدوک یاحسین موسوی و کروبی و میرحسین
قرآن را پاره کردید جوابشو میگیرید
و ........................
جمعیت سبزکها مقابل این سیل جمعیت مبهوت بودند و شروع به فحاشی کردند، مردم هم با عکس های امام خامنه ای جلوی دانشگاه حاضر شده بودند که ما به بیرون از دانشگاه رفتیم پیر و جوون همه با هم در منظقه شرق تهران شعار می دادند، سینه زنی میکردند و ...............
روز 8دی 1388 به سربلندی و سرخوشی نیروهای حزب الله تمام شد ولی خاطراتش هیچگاه از ذهن ما بیرون نمی رود.
سالگرد حماسه 8دی 1388
علم و صنعت
گرامی باد